Mijał Maj

poboczem krętej drogi,
zielono-białe wioski
nie miały nawet nazw.
Wsiadła gdy
mój sen autobusowy
zaplątał się w jej włosy
i zaczął się jeszcze raz…

;-)

To dziś
w niebieskich okularach
w prowincjonalnych wierszach
odnajdę jakiś znak.
Więc gdy
spojrzała na zegarek
szamocąc się w podtekstach
zacząłem rozmowę tak:

„Przepraszam, what about "Breakfast at Tiffany's?”
A ona: „…think I remember the film…”
... i nagle Maj się zatrzymał w pół słowa!
… i nie był w stanie wykrztusić już nic!

Jeszcze
odbiłem się w jej oczach…
W kolejnej małej wiosce
wysiadła tłumiąc śmiech.
Piegi
i rude dwa warkocze…
… A może byłoby prościej
myśleć, że wciąż jeszcze śpię…

Powiedziałem: „What about "Breakfast at Tiffany's?”
A ona: „…think I remember the film…”
... i nagle Maj się zatrzymał w pół słowa!
… i nie był w stanie wykrztusić już nic!

***


Mijał Maj
poboczem krętej drogi,
zielono-białe wioski
nie miały nawet nazw.
To dziś
w niebieskich okularach
w prowincjonalnych wierszach
na pewno odnajdę ten znak.

Powiedziałem: „What about "Breakfast at Tiffany's?”
A ona: „…think I remember the film…”
... i nagle Maj się zatrzymał w pół słowa!
…nie warto było dodawać już nic…

;)