„Blue-jean (ostatnia piosenka tej nocy...)”
Stary włóczęgo w czapce z białych chmur,
znowu stań na środku drogi mej.
Nie przypominaj sobie klątwy słów
i nie mów tego, co już wiem.
Młoda kobieto z palcem przyklejonym do ust
Spójrz, aniołom wciąż potrzebny miecz.
A nasza krzywda, smutek, śmierć i ból
Nic nie znaczy, ja wiem.
Złej nocy brud
obmyje dzień,
sny za plecami zamkną się.
Prawdziwy dzień
obejmie cię.
Sny za plecami zamkną się.
Błaźnie w butach z polnych dróg,
Pokaż, gdzie się depcze własny cień.
Nie wznoś toastów za mój zysk i dług,
i nie mów tego, co już wiem.
Nauczycielu, gdzie twój odszedł mistrz?
Czy tak samo wciąż smakuje chleb?
Dziś twa modlitwa, siła, pięść i krzyk
Nic nie znaczą, ja wiem.
nie otwieraj, już nie otwieraj im