- Wiem wiem -

- Wiem wiem -

 
Tak trudno się uśmiechać, gdy wracam do domu,
tak ciężko jest  wstać, gdy zasypiam w ubraniu
- wiem.

Tak często chleb zgnieciony i suchy,
tak mało forsy na żarcie i ciuchy,
lecz ciągle jeszcze kochasz mnie

Tak nudny jestem gdy, o Irlandii coś mówię,
tak głupio wściekam się, gdy czegoś nie rozumiem   
- wiem

Tak trudno sobie czasem przypomnieć mój dotyk,
tak prawie nigdy na mnie się nie ma ochoty,
lecz ciągle jeszcze kochasz mnie.

Ale raz na jakiś czas
rozpala jeszcze we mnie się
najgorętszy w świecie ogień,
ale raz na jakiś czas
udaje mi się jeszcze też
rozpalić taki sam w tobie.

Tak smutno być dla mnie kimś więcej niż żoną,
tak rzadko moje wiersze dla ciebie są zielone      
- wiem.

Tak dużo wokół mnie obcych twarzy i wódy,
tak łatwo się nabieram na blichtr i obłudę,
lecz ciągle jeszcze kochasz mnie.

Ale raz na jakiś czas
rozpala jeszcze we mnie się
najgorętszy w świecie ogień,
ale raz na jakiś czas
udaje mi się jeszcze też
rozpalić taki sam w tobie.

Skomentuj

Upewnij się, że zostały wprowadzone wszystkie wymagane informacje oznaczone gwiazdką (*). Kod HTML jest niedozwolony.

Na górę